Διευκρίνιση: Το παρόν άρθρο του Γ. Χριστόπουλου δεν αναλύει διεξοδικά την εγκύκλιο για τα «μπλοκάκια». Είναι ένα – καλόπιστα- «κλαυσίγελο» σχόλιο στο ερώτημα αν ο ίδιος φορολογούμενος θα αντιμετωπίζεται ως «μισθωτός» από την εφορία και ως «ελεύθερος επαγγελματίας» από το ασφαλιστικό ταμείο.
Βάλτε στο διαδίκτυο τη λέξη «αλαλούμ» και δείτε πόσα δημοσιεύματα για τα «μπλοκάκια» έχουν αναρτηθεί. Χιλιάδες. Δεν συγκρίνεται καν με την ανάλογη επικαιρότητα, όταν με την εφαρμογή της φορολογικής διάταξης (άρθρο 12, παρ. 2στ΄του ΚΦΕ-Ν. 4172/2013) κυριαρχούσε στις αρχές του 2014 το ερώτημα «πως θα φορολογηθούν τα μπλοκάκια».
Τώρα το ερώτημα αντιστρέφεται με το «πως θα ασφαλιστούν τα μπλοκάκια».
Με την εγκύκλιο για τις εισφορές που θα πληρώνουν όσοι εργαζόμενοι αμείβονται με «μπλοκάκια», που δόθηκε στη δημοσιότητα με μεγάλη καθυστέρηση, μιλώντας από εδώ και πέρα για το «μπλοκάκι», προκειμένου να συνεννοούμεθα (τουλάχιστον στη δική μας γλώσσα εμείς οι Λ/Φ) θα πρέπει αφενός να αποκτήσει δύο ονόματα, Φορολογικό «μπλοκάκι» και Ασφαλιστικό «μπλοκάκι» και αφετέρου να καταλάβουμε καλά τις διαφορές τους.
Με ρωτούν τις τελευταίες ημέρες οι αγαπητοί συνάδελφοι Λ/Φ:
Είναι δυνατόν ο ίδιος φορολογούμενος να αντιμετωπίζεται ως «μισθωτός» από την εφορία και ως «ελεύθερος επαγγελματίας» από το ασφαλιστικό ταμείο;
Ποιος μπορεί να δώσει απάντηση αν δεν αποκωδικοποιήσει τα μεν από τα δε. Αν δεν καταλάβει μερικούς αλλά βασικούς παραλογισμούς.
Για το λόγο αυτό βάλαμε και τον τίτλο στο σημερινό μας σχόλιο. Μίλα μου για τα «μπλοκάκια». Αν σου μιλήσω από τη φορολογική σκοπιά που σχεδόν τη μάθαμε καλά, (αφού εδώ και τρία χρόνια συμπληρώνουμε τις δηλώσεις των «μπλοκάκιδων»), σίγουρα με το διάβασμα από την ασφαλιστική σκοπιά, θα αναρωτηθείς και θα πεις «τι παραλογισμός είναι αυτός».
Γιατί όντως όπως θα δούμε είναι δυνατόν ο ίδιος φορολογούμενος να αντιμετωπίζεται ως «μισθωτός» από την εφορία και ως «ελεύθερος επαγγελματίας» από το ασφαλιστικό ταμείο.
Πολλοί συνάδελφοι Λογιστές- Φοροτεχνικοί, αλλά και στελέχη της ασφαλιστικής αγοράς πέρα από το ότι φοβούνται, πιστεύουν ότι στις αρχές Φεβρουαρίου, όταν και θα σταλούν τα ειδοποιητήρια πληρωμής των ασφαλιστικών εισφορών για τον μήνα Ιανουάριο, στην αγορά θα επικρατήσει αλαλούμ αντίστοιχο αυτό που δημιουργήθηκε τον Αύγουστο του 2014 με την αποστολή των ειδοποιητηρίων του ΕΝΦΙΑ.
Ωστόσο παρά τις επιφυλάξεις, ακόμη και να λειτουργήσει στην πράξη το νέο σύστημα, θα χαρακτηρίζεται από τους ακόλουθους παραλογισμούς που βλέπουμε αν αντιστοιχίσουμε τις φορολογικές διατάξεις στις ασφαλιστικές διατάξεις:
| Ως «μισθωτός» από την εφορία | Ως «ελεύθερος επαγγελματίας» από το ασφαλιστικό ταμείο.
|
| Με βάση τη φορολογική νομοθεσία, όποιος βάσει έγγραφων συμβάσεων, εκδίδει δελτία παροχής υπηρεσιών σε έως και τρεις εργοδότες (φυσικά ή νομικά πρόσωπα) ή όποιος εκδίδει και σε περισσότερους αρκεί ο ένας από αυτούς να του αποδίδει το 75% των ετήσιων εσόδων του λογίζεται ως μισθωτός και φορολογείται με την κλίμακα των μισθωτών, χωρίς να έχει δικαίωμα να εκπέσει επαγγελματικές δαπάνες από τα ακαθάριστα έσοδά του. (άρθρα 15 και 16 του ΚΦΕ-Ν.4172/2013).
Παράδειγμα: αν ένας εργαζόμενος με μπλοκάκι έχει πέντε «πελάτες» και συνολικό ετήσιο εισόδημα 10.000 ευρώ θα πρέπει το εισόδημά του από έναν από τους πελάτες του να είναι τουλάχιστον 7.500 ευρώ.
|
Με βάση τον ασφαλιστικό νόμο όποιος βάσει έγγραφων συμβάσεων, εκδίδει δελτία παροχής υπηρεσιών σε τρεις εργοδότες (φυσικά ή νομικά πρόσωπα) δεν θεωρείται μισθωτός, αλλά ελεύθερος επαγγελματίας.
Γιατί για τις ανάγκες της ασφάλισης υιοθετείται διαφορετικός «ορισμός» του «μπλοκάκια»: Δηλαδή για να ασφαλίζεσαι ως μισθωτός –και κατά συνέπεια να ζητάς από τον εργοδότη να πληρώσει τα δύο τρίτα των ασφαλιστικών εισφορών- θα πρέπει το εισόδημα σου να προέρχεται από την άσκηση διαρκούς – και όχι ευκαιριακής – επαγγελματικής δραστηριότητας και να έχεις το πολύ έως δύο εργοδότες. Αν υπάρχει και τρίτος εργοδότης, τότε για μεν την Εφορία θα θεωρείται «μισθωτός» για δε το ασφαλιστικό Ταμείο «ελεύθερος επαγγελματίας». Και τούτο μόνο και μόνο επειδή θα εκδίδει μπλοκάκια σε τρεις εργοδότες. Οπότε το σύνολο των ασφαλιστικών εισφορών θα βαραίνουν τον ασφαλισμένο και όχι τον εργοδότη του. |
| Προϋποθέσεις σωρευτικά:
να μην έχει την εμπορική ιδιότητα. Πρόκειται δηλαδή για επαγγέλματα που με τις καταργηθείσες διατάξεις του ν. 2238/1994, χαρακτηρίζονταν ως ελευθέρια επαγγέλματα (αμοιβές συμβούλου επιχειρήσεων, λογιστή ή φοροτέχνη, ιατρού, δικηγόρου, συμβολαιογράφου, αρχιτέκτονα, μηχανικού, δημοσιογράφου, καθηγητή ή δασκάλου, καλλιτέχνη κλπ.) και υποχρεούνται σε τήρηση βιβλίων και στοιχείων. (βλ. την πολ. 1047/2015). Συνεπώς όχι μεσίτης, όχι διαφημιστής, όχι εκτελωνιστής κλπ.
να μη διατηρεί επαγγελματική εγκατάσταση που διαφέρει από την κατοικία του.
να μην αποκτά εισόδημα από μισθωτή εργασία, |
Δεν ενδιαφέρει τον ασφαλιστικό νομοθέτη ποιο επάγγελμα ασκεί. Μπορεί να έχει και την ιδιότητα του ελεύθερου επαγγελματία με την φορολογική έννοια και την ιδιότητα του αυτοαπασχολούμενου που του δίνει την εμπορική ιδιότητα, φτάνει «να υπάγεται ή θα υπάγονταν κατά την έναρξη ισχύος του νόμου, στην ασφάλιση του ΟΑΕΕ και του ΕΤΑΑ, και να αμείβεται με δελτίο παροχής υπηρεσιών»
Δεν ρωτάει αν διατηρεί ή όχι εγκατάσταση διαφορετική από την κατοικία του
|
| Με βάση τη φορολογική νομοθεσία, ο φόρος εισοδήματος και η εισφορά αλληλεγγύης, επιβάλλονταιείτε επί του πραγματικού εισοδήματος είτε επί του τεκμαρτού εισοδήματος ανάλογα με το ποιο είναι το μεγαλύτερο. | Με βάση την ασφαλιστική νομοθεσία όμως, οι ασφαλιστικές εισφορές θα επιβάλλονται μόνο επί του πραγματικού εισοδήματος.
Δηλαδή επι του καθαρού φορολογητέου αποτελέσματος (ΚΦΑ) από την άσκηση δραστηριότητας που προσδιορίζεται σύμφωνα με τις διατάξεις του Κώδικα φορολογίας εισοδήματος και για την δημιουργία του λαμβάνονται υπόψη εισοδήματα από δραστηριότητες ή ιδιότητες που δημιουργούν υποχρέωση ασφάλισης. |
| Παράδειγμα: ελεύθερος επαγγελματίας που έχει ένα αυτοκίνητο μεγάλου κυβισμού (π.χ 3.200 κυβικών και ένα μεγάλο διαμέρισμα ή μονοκατοικία, θα φορολογείται με βάση το τεκμαρτό εισόδημα 20-25.000 ευρώ, ενώ μπορεί να δηλώνει ως πραγματικό εισόδημα, καθαρά κέρδη που προκύπτουν με βάση τα βιβλία, το ποσό των 10.000-15.000 ευρώ.
(σημ. αν και πολλοί υποστηρίζουν ότι, αποτελεί παγκόσμια πρωτοτυπία η εφαρμογή των τεκμηρίων διαβίωσης, γίνεται αντιληπτό ότι ο φορολογικός νομοθέτης, με τα κρίσιμα άρθρα 30 έως 34 του ισχύοντος φορολογικού νόμου (ΚΦΕ – Ν. 4172/2013), θέτει σε λειτουργία τη φιλοσοφία των τεκμηρίων και γενικότερα του πόθεν έσχες, για να συλλαμβάνουν «κατά τεκμήριο» μη δηλωθέντα και μη φορολογηθέντα έσοδα στη φορολογία εισοδήματος).
|
Ο ίδιος φορολογούμενος όμως, θα πληρώνει ασφαλιστικές εισφορές μόνο επί του ποσού των 10.000-15.000 ευρώ. Άλλωστε θα ήταν το άκρον άωτον του παραλογισμού να πλήρωνε ασφαλιστικές εισφορές με βάση τα τεκμήρια.
Επομένως ο ίδιος φορολογούμενος θα πληρώνει φόρο βάσει διαφορετικού εισοδήματος και ασφαλιστικές εισφορές βάσει άλλου εισοδήματος. |
Πηγή: Taxheaven